Wat een ontzettend fijn verblijf hebben de mannen afgelopen nacht gehad. Mevrouw en meneer Meuleman waren zeer gastvrij voor onze jongens in hun B&B in Enines. Zo tegen half 9 was het tijd om afscheid te nemen en weer te vertrekken. We zijn wel blij voor ze dat ze in een B&B hebben geslapen, want het had toch nog gevroren. Toen wij de Toer gingen organiseren hebben we expres voor de maand mei gekozen, zodat het niet te warm is om te fietsen, maar ook zeker niet te koud. Je moet er toch niet aan denken om eerst de rits te moeten ontdooien van Theo zijn tent, voordat hij eruit kan. Laat staan een beeld voor ogen te hebben van Theo met ijspegels aan zijn baard.....Nee, nu lagen Rieks en Theo tenminste samen in bed. Lekker warm!

Waar ik gisteren al melde dat het vandaag wel iets pittiger zou worden, door de Ardennen heen, is ook wel gebleken. De route op papier ziet er goed uit en we hebben zelfs rekening gehouden met hoogteverschillen, maar het blijkt in de praktijk toch een grotere uitdaging te zijn ;-)
Zo kwamen ze op een gegeven moment bij een "berg" die ze omhoog hebben moeten lopen. Aangezien ze geen bergschoenen aan hebben op de fiets, maakt dat het lopen met de tandem aan de hand al een uitdaging op zich is. Maar dat was nog niet genoeg; de weg bestond uit zand en grind. De jongens hebben getwijfeld of ze misschien niet beter om de "berg" heen konden gaan fietsen. Dat zou tijd gaan kosten, dus toch maar klimmen dan, met de hoop dat als ze eenmaal boven zouden zijn, het dan beter zou worden. Laat ik het zo zeggen: het uitzicht was fantastisch!!! Ze hebben er van genoten, hun ogen uit gekeken en alles vastgelegd. Maar helaas geen verharde weg gevonden...

Ook de stad Namen, eh Namur, nee Namen (wij praten tenslotte Nederlands) was eigenlijk best wel pittig. Vele straatjes, veel, maar dan ook veel verkeer en dus enorm druk. Theo en Rieks moesten goed hun hoofd erbij houden. Geconcentreerd fietsen en alle prikkels de baas zijn. Het is ze gelukt! Maar wat waren ze blij deze stad achter zich te kunnen laten.
Zo tegen 13.00 uur werd Dinant aangedaan. Een mooie stad waar veel over te vertellen is en waar veel te zien is. En doorrrrrrrrrr........

Het kwartet is enorm aan het genieten. Zijn ze boven aan een bult gekomen, hebben ze fantastisch uitzicht over koolzaadvelden, wateren en weilanden. Ze fietsen door een enorm prachtige omgeving.
Als ze de bulten omhoog gaan, fietsen ze ongeveer 8 km per uur, maar gaan ze naar beneden wordt soms wel de 62 km per uur aangeraakt. Theo en Rieks hebben dan het gevoel dat hun fiets wel erg flexibel is ;-)

De hoop was dat vandaag de grens met Frankrijk gepasseerd zou worden. Maar zoals jullie dat al hebben kunnen lezen, was dat niet te doen door het vele klimwerk wat ze vandaag hadden. Zo tegen 5 uur had Paul het eten klaar en hebben ze eerst lekker gesmuld van een 3-gangen menu. We hebben het te doen met Paul zijn vrouw, die nu zijn kookkunsten moet missen deze weken.....
Na het eten zouden de mannen dan nog te ver moeten fietsen om hun doel te halen. Ze hadden bedacht nog 17 km te fietsen, maar dat is uiteindelijk toch nog 23 km geworden.
De mannen op de tandem hebben vandaag de etappe gewonnen!!! Zij waren eerder in Bohan, op de camping, dan Fons en Paul met de camper. Dat moest natuurlijk gevierd worden, dus een kleine polonaise werd ingezet. (toch nog een Frans woord gebruikt in dit verslag, hahaha)

Op dit moment zijn de fietsers aan het slapen en de campermannen de reis van morgen aan het voorbereiden. Ze beginnen in Bohan en hebben na zo'n 65 km een tussenstop in Morthomme. De bedoeling is dat ze zo'n 130 km gaan fietsen en dus eindigen in Nettancourt. Dus ze gaan ook zeker de grens met Frankrijk passeren.
Ze zitten op een gemiddelde van 129 km per dag de afgelopen 4 dagen. Echt geweldig!
Stichting Toer de Giga is trots op alle 4 de mannen!!!
Graag tot morgen :-D